Nog bedankt! Wie kent het niet? De vriendschap cake ook wel Herman genoemd. Wat is het idee er achter, een vriend, vriendin, familielid of tja iemand anders. Maakt een desemstarter (Herman) dat duurt ongeveer 10 dagen. Voeden, zorgen en roeren! Deze starter deel je dan in drieën, 1 voor je cake, 1 voor een nieuwe starter en 1 om weg te geven. Wat sociaal ;) was vroeger de normaalste zaak van de wereld. Net zoals mijn vorige blog over ciabatta, de biga is ook een desemstarter. Deze deel je dan met familie en dorp bewoners. Zo heeft ieder zijn aandeel en zal de starter blijven leven. Nou was ik de gelukkige, een Herman voor mij #bloos Mijn vriendin heeft een vriendschap cake gebakken. En voor mij een 1/3 deel Herman, maar ik ben geen zoetekauw.... nou dan heb je met deze cake mooi pech! Herman ruikt zuur en fris, iets van azijn en appeltjes fris. Maar ik wil er dus proberen een brood van te bakken. Een zuurdesem brood dus. Geen idee of het lukt, Herman houd nogal van suiker namelijk en een zoet brood zit ik niet op te wachten. Volgens mij heeft niemand dit eerder geprobeerd, of nooit met de rest van de wereld gedeeld. Op internet kan ik niet zo snel iets vinden alleen de cake versie. Maar ook daar zijn de variaties niet breed. Wat gebruiken we: 330 gram Herman 500 gram Patent Bloem 150 ml Water 7 gram Zout 30 gram Boter Het is nu niet anders als een ander deeg zetten, wel gebruik ik een stuk minder water omdat Herman ook nog vloeibaar is. Lauw water met de boter en het zout. Bloem erbij. En dan kunnen we gaan kneden met de hand of machine. Herman erbij. Nu kneden we ongeveer voor 20 minuten tot we een soepel deeg hebben. Dit hebben we ongeveer na 20 minuten kneden. Nog even met de hand al is het alleen voor het gevoel. Opbollen tot een grote bol. Mooi strak en alle naden onderop de bol proberen te krijgen. Kan nu op een bakplaat. Ik snij nog een kruis in de bovenkant. Bestrooien met bloem tegen het plakken. En afdekken met een theedoek of verhoudfolie. En nu minimaal 6 uur rijzen. Haha wil je dit bij je soep? Niet pas in de middag beginnen :) Na een uur rijzen. Na 3 uur rijzen. En na 6 uur rijzen ongeveer 4x zo groot geworden. De oven kan op 225'c en dan bakken we hem ongeveer 25 minuten. Wow wat een lucht in huis, een combinatie van brioche en yoghurt. En hij is groot geworden. Na een uur afkoelen is het tijd geworden om te proeven. Ver weg proef je nog een zoetje maar niet storend, Fris in de neus heel aangenaam. Ik ga hier eens een dikke laag boerenroomboter opsmeren! Take care and share. Wil je zelf aan een Herman beginnen? Hou dan deze blog in de gaten BUITEN. Hier staat binnenkort een compleet verslag, maar kan je niet wachten dan heb je misschien hier wat aan. Hermancake Herman is al jaren bekend en komt, volgens zeggen, oorspronkelijk uit Amerika, alwaar de Amish hem al maakten uit liefde voor de ontvanger. Als je een Herman krijgt, is dat een teken van liefde, vriendschap en vertrouwen. Als je goed voor Herman zorgt, heb je de lekkerste lekkernij die je maar kunt bedenken. Krijg je er alsmaar geen? Start dan zelf je Herman en geef hem door! Let er wel op, dat je Herman altijd in een glazen schaal maakt en met een houten lepel werkt. Plastic is een goede tweede optie, maar METAAL is uit den boze, daar wordt Herman niet blij van! Dit is het cake recept voor een Herman (en als je hem gekregen hebt, start je bij dag 2): 100 gram suiker 250 ml warm water 1 zakje gist van 7 gram 225 gram bloem een glazen schaal een houten lepel Los de suiker op in een half kopje van het warme water. Strooi de gist erbij en laat dit 10 minuten staan. Roer de rest van het water erbij, evenals de bloem. Klop dit met de lepel tot een mooi glad beslag en dek het af met een vochtige theedoek. Laat dit rusten op kamertemperatuur tot de volgende dag. Hoe wil Herman gevoed worden? Je moet Herman goed verzorgen. Zet hem nooit in de koelkast, maar zorg dat hij warmte krijgt. Dek Herman niet af, zodat hij kan ademen - een theedoek eroverheen leggen mag wel. Hij zal flink groeien, dus zorg dat je Herman bewaart in een ruime schaal (niet van metaal!). dag 1 Vandaag heb je Herman gekregen (of gemaakt) en wil hij wennen aan zijn nieuwe omgeving en een beetje uitrusten voor het groeien dag 2 en 3 Roer Herman een paar keer per dag goed door, dat vindt hij fijn. dag 4 Herman heeft honger gekregen, geef hem daarom het volgende te eten: 250 ml melk 200 gr suiker 125 gr bloem dag 5 t/m 8 Roer Herman een paar keer per dag goed door, daar houdt hij van. dag 9 Herman heeft weer honger en wil het volgende eten: 250 ml melk 200 gr suiker 125 gr bloem Dit is het moment dat Herman verdeeld gaat worden over 3 bakjes. Bakje 1 geef je aan een vriend(in) of familielid die je graag het genoegen van Herman gunt. Bakje 2 wordt je volgende Herman (ga verder bij dag 2), maar je mag bakje 2 ook aan een vriend(in) of familielid geven. Bakje 3 gebruik je om door te gaan naar dag 10. dag 10 Vandaag heeft Herman enorme honger en daarom verwen je hem met een feestmaal: 250 gr bloem 200 gr suiker 200 gr noten en/of rozijnen 150 ml olie 2 eieren 2 theelepels bakpoeder 2 theelepels kaneel 1 theelepel zout 1 appel in stukjes Oven voorverwarmen tot 170 °C. Vet de bakvorm in en bestrooi het blik met suiker Doe het deeg in een springvorm of cakeblik Bak de cake in 60 tot 75 minuten gaar

Terug van weggeweest: een kort tripje richting Zuid-Spanje, waar we mochten genieten van een luxe villa met verwarmd buiten zwembad, fitnessruimte, ... We hebben eens mogen proeven en nu terug naar de realiteit. Dit receptje is er nog eens eentje van Jamie Oliver uit zijn boek "15 minuten" of zoals bij mij "las comidas de Jamie en 15 minutos". Eerlijk toegeven, ik kook graag zonder tijdsdruk, dus heb ik er niet de timer naast gehouden. Het is zeker snel klaar, en smaakt verrukkelijk. Wat heb je nodig? De kip 8 onderste kippenbouten, zonder bot en zonder vel. 1 kl à 1 el Chinese 5 kruiden poeder (in het boek staat 1 el, ik zou zeggen naar smaak) 2 el zoete chilisaus 2 el sesamzaadjes arachideolie of andere plantaardige olie (Jamie gebruikt olijfolie, dat doe ik nooit als ik iets Oosters maak, ik hou de woorden van Sergio Herman hier in het achterhoofd!) Salade 200 gr rijstnoedels sesamolie 2 kropjes gem salade (little gem) of andere salade zoals ijsbergsla in stukjes als je dat wil een beetje watermeloen (heb ik weggelaten) een bosje radijsjes in stukjes een half bosje munt (heb ik ook niet gebruikt) een half bosje koriander Dressing 2 el sojasaus 1 el vissaus 1/2 rood pepertje 1 stuk verse gember (1 à 2 cm) lenteuitjes 2 limoenen 1 knoflook teen Wat moet je doen? Maak de rijstnoedels klaar zoals op de verpakking staat vermeld. Kruid dan de kip : leg hiervoor de kip op een stukje bakpapier en kruid de kip met een beetje zout en peper en de Chinese 5 kruiden mix. Plooi het papier en klop de kip een beetje platter (bijvoorbeeld met een deegrol) Verwarm in een pan een beetje arachideolie en bak de kip aan. Ga intussen verder met het maken van de salade: doe hiervoor de noedels in een grote kom, en meng met een beetje sesamolie. (Jamie bakt nog een gedeelte van de noedels apart) Doe de gems of ijsbergsalade erbij samen met de radijsjes en de korianderblaadjes (en munt) Maak ook de dressing: Mix de koriandersteeltjes samen met de sojasaus, vissaus, percepties, gember, knoflook, lenteui, sesamolie en naar smaak limoensap tot een homogeen mengsel. Intussen is de kip gaar: doe het overtollig vet uit de pan en zet de kip terug op het vuur. Voeg de zoete chilisaus erbij en de sesamzaadjes. Werk alles af: doe de dressing bij de salade en meng alles goed. Serveer de kip samen met de lekker salade. Als decoratie kan je op de kip nog wat korianderblaadjes doen. mi

Dit heerlijke recept is zo puur en zo lekker; want doordat de ingrediënten echt super smaakvol zijn, heb je weinig nodig. Ik vind dit een echt vrouwelijk gerecht. Het is sierlijk en delicaat en de mosselen hebben iets kwetsbaars en vrouwelijks. Deze pasta is één van de lekkerste dingen die er bestaan. (Probeer hem ook eens met venusschelpen!) Ik werd op het idee gebracht door één van mijn favoriete series op you tube te kijken; Two Greedy Italians. Hierin trekken de twee oude Italiaanse koks Antonio Garluccio en Gennaro Contaldo door Italië heen en al kibbelend laten zij Italië en de Italiaanse keuken zien. Zo leuk! Zo maak je het; Nodig bak verse mosselen 2 tenen knoflook, fijngehakt 1 rode peper, in ringetjes (zaden er in laten) bos peterselie, gehakt witte wijn olijfolie spaghetti Zet water op om de spaghetti in te koken. Spoel de mosselen goed schoon of laat ze weken. Voor 2 personen heb je aan een halve bak genoeg. Laat in een grote koekenpan een flinke bodem olijfolie warm worden. Voeg de rode peper en knoflook toe en laat even bakken. Doe vervolgens de mosselen erbij, samen met een scheutje witte wijn. Doe een deksel op de pan. Laat de mosselen een minuut of vijf stomen in de pan tot de schelpen open gaan. Als de spaghetti klaar is, voeg deze aan de mosselen toe en roer alles door elkaar. Doe er de peterselie doorheen. Besprenkel eventueel met nog wat olijfolie en bestrooi met wat zeezout. Serveer met een schijfje citroen. Wist je dat Sergio Herman een nieuw restaurant in Antwerpen opent? En dat dit restaurant 'een ode aan de vrouw' is? Niet alleen de naam, The Jane , maar ook de uitstraling en gerechten moeten dit uitstralen. En om te vieren dat zijn prachtige nieuwe restaurant open gaat op 25 maart, organiseert Accor een wedstrijd. Inzenders moeten hun meest vrouwelijke recept opsturen. Met bovenstaand recept doe ik mee aan de wedstrijd! Ben benieuwd of de jury het met mij eens is... (wordt vervolgd)

26 juli 1998 : de eerste kus 26 juli 2013 : 15 jaar samen, wat we besluiten te vieren, en hoe ! In november 2012 vatten we het idee op om te gaan eten in Oud Sluis, met daarbij een overnachting in Chico y Luna, de B&B van Sergio Herman. Wisten wij toen veel dat we bij de laatste mensen gingen horen die het genoegen van een diner bij Oud Sluis mochten meemaken ! En genoegen is eigenlijk nog vééél te zacht uitgedrukt, het was een super belevenis, die we nooit zullen vergeten en waar we nog lang van zullen nagenieten. Ik hoop jullie hiermee toch een klein beetje te laten meegenieten :-) Alles begon dus donderdag 25 juli, met de aankomst bij Chico y Luna, waar we werden ontvangen door de zeer charmante en vriendelijke Paulina, die ons direct een goed gevoel gaf, je kan je gewoon niet meer welkom voelen. Om al een beetje in de sfeer te komen, kregen we hapjes geserveerd, op ons eigen, zonnige terras met prachtig uitzicht op de weilanden : Grissini met olijventapenade en chips van zeewier en algen met een Japanse kruidenmix. Dit laatste klinkt misschien niet zo lekker, maar echt waar ik heb nog nooit zulke lekkere chips gegeten. Als Lays deze ooit op de markt brengt, koop ik de ganse voorraad op ;-). En daar zit je dan, te genieten in de zon, van hapjes die de spanning en verwachting nog meer opdrijven. Om 19u stond er dan een zeer vriendelijke jongeman aan de deur, die ons kwam ophalen om ons naar Oud Sluis te brengen ... in een sjieke Audi Q7 ! Echt waar, op zo'n moment voel je je gewoon speciaal. Na een, eigenlijk té, korte rit werden we dan vlak voor de deur van Oud Sluis afgezet, waar men al klaar staat om je te ontvangen, waar men de deur van de auto voor je komt openen. Alleen de paparazzi ontbraken ;-) ! En dan kan het échte werk beginnen. Daar het super mooi weer was, kregen we het aperitief geserveerd op het terras. En dit kwam zeker niet alleen ! In een "gewoon" restaurant krijg je dan enkele kleine hapjes, hier krijg je dan 7 (!) aperitiefhapjes (apart of per 2 geserveerd), elk eigenlijk al bijna goed en genoeg om een volwaardige gang te zijn : Ik wenste dat ik nog zou kunnen zeggen wat het allemaal was, maar het was gewoon te veel om te onthouden. Wat ik wél altijd zal onthouden, is de super lekkere, speciale smaak van allemaal. En die presentatie, het was bijna zonde om op te eten, bijna ... ;-) Voor het laatste hapje neem je dan al plaats aan je tafel in zeer comfortabele stoelen / zeteltjes, in een sober (zwart / wit / beige) maar toch gezellig restaurant, een inrichting waaruit duidelijk blijkt dat alle aandacht naar het eten moet gaan. Je kan dan ook even een blik werpen in de keuken, en kijken of HIJ er is. Op de tafel ligt een dun, langwerpig boekje, met de menu en een verwelkoming. Een kleinigheid, maar een zeer leuk detail : En dit zal hij dan (waarschijnlijk) wel niet zelf geschreven hebben, het is toch leuk om lezen :-) Onder het motto "als je iets doet, moet je 't goed doen" gaan we dus voor de volledige menu van 6 gangen, we willen niets missen. De eerste gang : hamachi / noordzee krab, dashi en karnemelk. De tweede gang : gillardeau oester, aardappel, noordzee garnaal, moerasspirea en jonge prei (detail : ik lust eigenlijk helemaal geen oesters, maar deze heb ik met gemak binnengespeeld) De derde gang, waarvoor je eerst een soort glazen onderzetter krijgt, die verwijst naar de naam van de gang "knipoog naar onze tuinen en biologische boeren" Maw, een vegetarisch gerecht, maar dan wel eentje zoals ik nog nooit eerder heb gegeten Ondertussen loopt Sergio Herman in het restaurant rond, en gaat hij iedereen persoonlijk begroeten. Toch ook wel een aangename ervaring moet ik zeggen ;-). Hij is vriendelijk, vlot, gewoon, casual gekleed. En dan gaat het feest verder ... De vierde gang : griet met gerookte paling, venkel, selderij, jonge prei, kiemzaadjes, pinda en Indonesische jus. Pittig én super lekker, tot het laatste druppeltje saus opgegeten met de "hulp" van wat brood (tenslotte staat dat brood toch niet voor niets op tafel hé) Bij de vijfde gang wordt het tijd voor vlees : holstein "met huid en haar", een titel die je begrijpt als ze eerst een onderlegger brengen die bestaat uit een koeievelletje. Origineel gevonden vind ik dat. Je krijgt dan eerst dit bord : en daarna nog 2 kleine extra bordjes met andere bereidingen van hetzelfde vlees : oa tartaar Tegen die tijd voel je je al meer dan serieus verzadigd en dan komen er nog 3 (jawel 3) desserts : chocolade, kersen, rabarber en basilicum kiss of an angel passievrucht, kokos, avocado en acai En zo sloten we een perfecte avond af, die voorbij gevlogen is, ook al zaten we van 19u tot 1u30 aan tafel ! Hierna werden we door "onze chauffeur" weer terug naar Chico y Luna gebracht voor een heerlijke nachtrust. Het genieten was echter nog niet gedaan, 's morgens kregen we ontbijt op de kamer geserveerd, en wat voor één ! Zoals ze zelf zeggen : ONTBIJTEN = "ONT" oftewel "beginnen met" (vergelijk met ontwaken en ontdooien) & "BIJTEN" of eten dus ontbijten betekent beginnen met eten, en dat hebben we zeker gedaan die ochtend :-) De broodjes hebben we zelfs apart op het bed moeten zetten, gewoon geen plaats meer aan tafel ! We hebben dan ook 2,5 uur aan het ontbijt gezeten, wat eten, wat lezen, wat uitkijken over de achterliggende weilanden waar een ooievaar aan 't paraderen was, ... Tja, het leven kan zwaar zijn ;-) Samengevat dus een absolute belevenis, verwennerij van begin tot einde en een super herinnering ! En aangezien er niet gekeken werd op een calorietje meer of minder, zijn we daarna maar eens een 40 km gaan fietsen langs de mooie kust van Zeeland en in de polders :

Is dit in 30 minuten klaar? Ik het dit niet getimed, en het moest ook niet snel gaan. Koken is relaxen, en stress hoort daar niet in thuis. Dat laten we achter op het werk. Het is naar gewoonte van Jamie een no-nonsense gerechtje, Sergio Herman zal wellicht weer "depri" worden van zo een bordje... maar goed, dat trekken we ons dus niet aan. Ik heb niet echt exact de ingrediënten gebruikt die erin stonden, maar met wat ik nog had. En dat viel best allemaal wel mee... lekker en ijzerrijk... want dat heb ik hard nodig. Laat je niet afschrikken door de lijst ingrediënten, het lijkt meer dan het is! Wat heb je nodig? Steaks 2 ribeyes 1 tl szechuanpeper: fijngestampt in de vijzel chinees 5 kruiden poeder een stuk verse gemberwortel 2 cm: geraspt 1/2 verse rode peper: geraspt 1 teen knoflook: geperst 1 limoen wat takjes koriander Groenten 150 gr sugarsnaps 2 stronkjes paksoi : doorgesneden (ik heb snijbiet genomen dat in de vriezer zat) 200 gr spruitbroccoli (gewone broccoli genomen) 1 el zwarte bonensaus 1 citroen of limoen Noedels in de kommen: 6 el chiliolie (of wat minder naar smaak) 4 el sojasaus 8 lenteuitjes (busseltje) 1 teen knoflook in een schaal: 200 gr taugé 1/2 bosje koriander 400 gr gedroogde eiernoedels 1 blokje (runds)bouillon 1/2 citroen honing beetje limoensap Wat moet je doen? Vooraf te doen, dit is het handigst: Doe de taugé met de koriander in een kom en zet al op tafel. Zet 4 kommen klaar Wat gaat hierin: een klein snufje szechuanpeper in elk van de kommen, samen met 1,5 tot 2 el chiliolie (persoonlijk zo ik wat minder nemen) 1 el sojasaus verdeel de knoflook en de lenteuitjes over de 4 kommen, een paar drupjes citroensap en een heel klein beetje honing Schep de zwartebonensaus in het midden van een schaal, sprenkel er het citroensap over samen met een scheut olijfolie (andere mag ook) Steaks kruid de steaks met zout en peper, het chinees vijfkruidenpoeder en de rest van de szechuanpeper. Besprenkel dan met wat olijfolie en wrijf het vlees goed over de plank zodat het de specerijen zo goed mogelijk opneemt. Grill ze in een hete grillpan. (ong 2 tot 3 minuten aan elke kant, afhankelijk hoe je ze wil en de dikte) Als ze gaar zijn, leg je ze op een plank, en rasp je er de gember, knoflook en rode pepertje over. Groenten Kook al de groenten gaar, je kan dit samen in een grote pot doen: begin met de sugarsnaps, dan de broccoli en dan de paksoi. Giet ze dan af en laat even uitlekken. Doe ze dan in de schaal met de zwartebonensaus Noedels Doe de noedels samen met het bouillonblokje in het water waar je de groenten in hebt gekookt. Dan snij je de steaks in schuine plakje, hussel nog wat door elkaar met korianderblaadjes. Verdeel de noedels over de kommen. En dan is het ieder voor zich: garneer de kommen met de groenten, taugé, koriander, steak,...

Onlangs ontdekte ik de technologie van 'Foursquare', een leuke applicatie waarbij je heel wat nieuwe plaatsen kan ontdekken. Mijn eerste ontdekking was 'Simon Says', een plaats die ik in alle geval zeker niet geheim wil houden voor jullie. Niet ver van de Vrijdagsmarkt in Gent, vindt je het leuke gebouw van 'Simon Says', een koffie- en theehuis. Het gebouw valt onmiddellijk op met de vele kleuren en de gezellige stijl. Zelfs in het miezerige weer van gisteren, waande ik me even op een zonnig terras in Frankrijk. Binnenin zat er heel wat volk, toch bleef het gezellig en maakte ik kennis met de familiale sfeer die deze bar uitstraalde. Ik koos voor een groene thee met vanille en fruit én een carrot cake. Nog nooit had ik carrot cake (oftewel worteltaart) geproefd, maar mijn nieuwsgierigheid was groot geworden na de lovende commentaren te hebben gelezen op Foursquare. Het zag er lekker uit, en de subtiele kaneelgeur prikkelde mijn zintuigen. Mijn eerste hap was in één woord: 'Hmhmhm!' Zelfs mijn vriend werd verleid tot een paar happen en ook hij was overtuigd: die Carrot Cake is écht overheerlijk. Ook de thee viel bij me in de smaak. Wel jammer dat ik niet zo een koffiedrinker ben, want die zag er echt de moeite uit. Die koffie komt trouwens van Eveline Hoorens, een vrouw die ik ooit heb mogen ontmoeten. En volgens mij is zij zeer fier dat haar koffie hier wordt geserveerd. Ook de tekeningen van haar man, Panamarenko, die het gebouw en de koffiebordjes versieren, doen het plaatje volledig kloppen. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, loopt er ook nog eens een schattig katje rond. En zingend personeel. Alweer een aanrader! En blijkbaar ben ik niet alleen fan, want ook Herman Brusselmans zat daar te genieten van de gezelligheid en de lekkerheden van 'Simon Says'. Jammer genoeg had ik mijn fototoestel niet bij, maar op het internet vind je heel wat mooie foto's van deze gezellige plek. En waarom zou ik deze niet delen met jullie? Ook zin gekregen? Meer informatie vind je op: Simon Says en op hun facebookpagina .

Vandaag een uitje naar de Familie Bofkont Ik heb toestemming aan m'n sponsors gevraagd, want vandaag kan ik me hoogstwaarschijnlijk niet helemaal aan de F&F-regels houden. Je mag daar geen eten bij je hebben, want de varkens ruiken alles. Het is een koude dag, dus tussendoor moet er even iets warms genomen worden. Eerlijk opbiechten: ik heb twee koppen groene thee op, een plak kruidkoek en twee koppen soep. Die soep was niet zo verkeerd, vooral bonen en vegetarische soepballetjes. Maar er zat wel o.a. prei en wortel in. Tot slot een glaasje cider (van appels gemaakt). Dus de schade valt reuze mee. Zeus Dit was m'n tweede keer bij de familie Bofkont en het was weer net zo'n geweldige ervaring als de eerste keer. Hier vind je het verslag van de eerste keer. Een mooie plek waar gedumpte, verwaarloosde en mishandelde dieren een nieuwe kans krijgen. Ik zou iedereen aan willen raden er een keer naar toe te gaan. Het is een onvergetelijke ervaring. Wees niet bang dat men je wil ‘bekeren’ tot vegetariër of veganist. De groep die er vandaag was bestond bijna geheel uit vleeseters. Dafne is van mening dat je een zwaar onderwerp als de bio-industrie juist licht moet brengen, positief en met respect voor alle betrokken partijen. Dan pas komt er een bewustwording op gang. De agressieve aanpak van extreme dierenrechtenclubs zorgt er alleen maar voor dat de bioindustrie zich nog meer afsluit en we helemaal niet meer te weten komen wat zich in die loodsen afspeelt. Zo houden ze elkaar in stand. Op de boerderij van Dafne zie je een heel andere kant van varkens, van koeien én imposante stieren, en, hilarisch, van een verwende gans. Je ziet hoe een varken eruit ziet dat gewoon door mag leven, hoe groot ze eigenlijk worden, hoe een bejaarde koe er uit ziet. En vooral hoe lief ze eigenlijk zijn. Er is zelfs een ‘verpleeghuis’ met twee stokoude varkensopaatjes. Hoe deze dieren zich gedragen als ze zelf mogen bepalen waar ze gaan en staan. Je schrikt bijna van de wetenschap hoe intelligent deze dieren zijn. Ook de verschillen in karakter … het zijn net mensen. Mooi is dat de dieren daar bepalen wat er gebeurt, op hun veilige woonplek, jij bent de bezoeker en zij wonen daar, de rest van hun leven. De mensen waar ik vandaag mee was wisten niet precies waar ik ze mee naar toe nam. Ze zagen er een beetje tegenop, maar ik zag ze ontdooien en loskomen. Wat je ook vindt, hoe je ook eet, zo'n middag brengt je wel tot overpeinzingen. Herman De foto's zijn van de website van Het Beloofde Varkensland, behalve deze, die is van mezelf ... als kind had ik al iets met varkens:

Deze week is "Mijn Pop-Up Restaurant" opnieuw begonnen. Door de aanwezigheid van Sergio Herman als jurylid behoort dit programma tot één van mijn favorieten. Ik bedoel maar, die mens zijn commentaren zijn toch zalig ? Twee keer per week is dit pure ontspanning voor mij. Voor de kandidaten zal het iets minder ontspanning zijn, vermoed ik. Langs de andere kant, het is niet het eerste seizoen dus je weet wat je te wachten staat wanneer je je inschrijft als kandidaat. Zo is het al elk seizoen de gewoonte dat de kandidaten eerst in team moeten koken voor de jury, zodat deze kan zien wat voor vlees ze in de kuip hebben. Nu, chapeau als je het aandurft om voor Sergio Herman te koken. Ik zou dat gewoon niet durven en ik kook dan nog best goed (oeh, dat klinkt héél onbescheiden ...). Als ik het dan toch ooit zou durven, dan zou ik zeker kiezen voor een gerecht waarvan ik het recept van A tot Z en terug ken, voor een gerecht dat ik al vele malen zou hebben gemaakt. Eén van de kandidaten nu vond het echter blijkbaar nodig om eens iets nieuw uit te proberen, quiche van quinoa. Moedig maar misschien toch ook niet zo bijster slim. De commentaren waren niet echt lovend (om het nog zacht uit te drukken), haar recept bleek niet echt een topper. Toch zette het mij aan om eens wat te zoeken op Google naar recepten voor quiche met quinoa, mijn nieuwsgierigheid naar deze combinatie was gewekt. Ik vond al vrij snel een recept op Urban Superchefs, een Nederlandse website die recepten verzamelt van bloggers. Of verzamelde moet ik eigenlijk zeggen, want blijkbaar is er sinds januari 2015 niets meer gepost. In tegenstelling tot het gebruikte recept in "Mijn Pop-Up restaurant" bleek dit wel een succes. De smaak zit zeer goed, de quiche is zeker niet droog (om één van de hierboven vermelde commentaren te gebruiken, hij zou niet al het water uit een zwembad opzuigen als je hem erin gooit ;-)), hij vergt zeer weinig voorbereiding en is dus snel klaar. Ideaal voor als je weinig tijd en / of zin hebt om te koken maar toch iets lekker op tafel wil zetten. En vegetarisch, dus uitstekend geschikt nu voor de Dagen Zonder Vlees ! BEREIDING (voor 1 quiche voor 3 à 4 pers) : Kook 175 gr quinoa volgens de aanwijzingen op de verpakking. Ondertussen laat je ook 375 gr diepvriesspinazie ontdooien (ik gebruikte spinazie met room). Meng de quinoa met de spinazie en laat wat afkoelen. Snij 2 sjalotjes en 3 teentjes knoflook zeer fijn. Meng 250 gr ricotta met 4 losgeklopte eieren, de knoflook en de sjalotjes, een snuifje fleur de sel, 2 koffielepels Dijon mosterd en 75 gr geraspte parmezaan. Doe hier het afgekoelde quinoa - spinazie mengsel bij en meng goed. Giet dit mengsel in een ingevette ronde taartvorm en bak 30 à 35 minuten in een voorverwarmde oven van 175 °. Je kan hier gerust 2 dagen van eten, bij het opwaren blijft de quiche goed en de smaak zit zelfs een dag later nog iets beter. Wat heb je dus nodig : 175 gr quinoa 375 gr diepvriesspinazie (met room) 2 sjalotjes 3 teentjes knoflook 250 gr ricotta 4 eieren snuifje fleur de sel 2 koffielepels Dijon mosterd 75 gr parmezaan SMAKELIJK :-)

Ik las een stukje op iskcon news over genen manipulatie, nu de hindu religie is daar op tegen. De schrijver schrijft dat de hindoe dit onzuiver vindt. Omdat hij/zij dit niet ritueel kan offeren. Ik was hier altijd al op tegen, vanaf de eerste keer dat ik er over las, gemanipuleerd voedsel. Een gevaar voor dier, plant en mens, rampzalig voor de biologische samenhang. Tegen God scheppings-plan! Gelovigen. God creëerde planten met zaad, mijd dus alles waar mee gerommeld is, genetisch gemanipuleerd. Ook sinaasappels en mandarijnen zonder pit. Zelfs dierlijke genen worden niet gemeden om in grassen, goenten en fruit te gebruiken. Koop is ook het advies van mij en vanuit iskcon news biologisch, en koop geen voedsel waar bet bij vermeld staat genetisch...., zoals vaak gebeurt bij mais en soja producten Onderaan het artikel een deel van het artikel in het Engels In 1982 creëerden wetenschappers de eerste transgene stier Herman. Er werden genen in Herman ingebracht met het menselijke lactoferrine-eiwit, waardoor hij dit eiwit in zijn melk kon maken. Maar omdat Herman een stier was kon hij geen melk krijgen en de wetenschappers moesten wachten tot Herman kleine koetjes kreeg. En zijn nakomelingen leverden inderdaad melk met het lactoferrine-eiwit. Het eiwit was goed voor de mens en de wetenschappers proberen nu meer soorten eiwitten op deze manier te creëren. Wat zit er in uw eten? /what_if_your_prasadam_is_genetically_modified bericht Iskcon en daaronder Vasudha Narayana I think it is safe to say that we as devotees share these same concerns and would have the same reactions. It is already complex enough for many of us to try and insure the purity of the foods we cook and offer to the Lord, hence the need and responsibility for us to make sure we educate ourselves on this issue. In Acceptable Genes door Vasudha Narayana In Acceptable Genes, distinguished scholar Vasudha Narayanan approaches the question of GMOs as it relates to Hindu ritual/offering in her essay “A Hundred Autumns To Flourish”. Her approach is generally liberal, leaving open the potential reality that GMOs may have many positive social benefits, and that across the Hindu diaspora there is enough flexibility also to comfortably incorporate GMO foods into one's daily diet. When it comes to the question of the formal ritual of offering food, she reasons that for most Hindus, the question of the purity of the food being offered would override any convenience or potential benefit of its being genetically modified, especially in terms of inclusion of animal genes. She writes: The hot button for many Hindus would be the introduction of what is regarded as animal genes into vegetables, fruits , or grains. If the origin, however remote, is an animal, then the modified food would be considered “impure.” link naar het artikel http://news.iskcon.com/node/4488/2012-07-05/what_if_your_prasadam_is_genetically_modified bronnen in het Nederlands http://hiddenfj.home.xs4all.nl/subdir/Artikel%20G/G09ex.htm http://www.nrc.nl/dossiers/Genetische_Revolutie/988646917747.html http://www.nrc.nl/dossiers/Genetische_Revolutie/988537925903.html http://www.volkskrant.nl/achtergronden/dossiers/355036446.html?history=/i350020143 rijkelijk gevuld met informatie,ook over aspartaam http://www.jankraak-taichitao.nl/content/website.php?hoofdpagina_id=1147 Wat zit er in uw eten?

Ach, wat was het etymologisch gegraaf weer leuk dit keer. Deze moet ik even met jullie delen, hoor. Het gaat om het toetje Knickerbocker Glory. Of nou ja, toetje, zeg maar gerust toet, want het gaat om een enorme ijscoupe met slagroom, saus, nootjes, fruit, en een kers bovenop. Het is eigenlijk wat een kind zou maken als je hem alle opties voorschotelde om er een toetje mee te bouwen. Het is teveel en overdreven, maar voor veel Britse kinderen het summum van een dessert. Het is in Engeland dan ook heel bekend, maar ik vond het altijd zo’n rare naam hebben. Tenslotte zijn knickerbockers, of de hedendaagse ‘knickers’, ook ondergoed. Slipjes om precies te zijn. Zat daar weer zo’n ondeugende ‘tongue-in-cheek’ vernoeming achter? Of was het eigenlijk heel onschuldig? Maar voor de bron van het woord knickerbocker moet je in Nederland zijn! Tijdens de 17 e eeuw was er een zekere Harmen Jansen van Bommel die van Nederland naar New York verhuisde als een van de eerste kolonisten van de nieuwe plaats. Hij was geboren in Bommel, maar kwam uit Wijhe, en zoals dat wel vaker ging in die tijd, wisselde hij af en toe van naam, zoals dat uitkwam. Soms was hij een ‘van Bommel’ en soms een ‘van Wijhe’. En ergens in die tijd begon de familie ook nog gebruik te maken van de achternaam Kinnebakker en ook Knikkerbakker, naast een aantal verwante spellingen¹. De meningen lopen inmiddels uiteen of de beste man iets had te maken met kinnebakspek of zich juist bezig hield met het bakken van knikkers en daar zullen we wel niet meer achter komen, maar de nieuwe naam neigde steeds meer naar Knikkerbakker en uiteindelijk bleef het dat ook. Overigens voor de duidelijkheid; knikkers werden in die tijd onder meer van klei gemaakt (en gebakken in de oven). Je vindt ze nog wel eens in de grond; kleine, bruine kogeltjes, die vroeger mogelijk gekleurd waren. Kaart van New York 1660 17e eeuwse knikkers Knikkerbakker werd in New York natuurlijk Knickerbocker, ook uitgesproken zonder die eerste ‘k’. De naam kwam pas echt in zwang toen de schrijver Washington Irving in 1809 zijn populaire boek "History of New York" uitbracht. Irving schreef het boek onder het pesudoniem Diedrich Knickerbocker, welke naam hij had ontleend aan zijn vriend Herman Knickerbocker. De naam Knickerbocker werd als snel een (positieve) bijnaam voor New Yorkers en de familie Knickerbocker zelf is er daarna ook niet meer vanaf geweken. Tegenwoordig kom je de bijnaam ook nog steeds tegen. Bijvoorbeeld bij het basketball team de New York Knicks, de Knickerbocker Avenue, en er is een groot en imposant hotel, een dorp en een theater. En wat betreft Irving, die scheef verder aan werken die ook iedereen kent. Van zijn hand kwamen daarna ook ’Rip van Winkle’ en ‘The Legend of Sleepy Hollow’. Tot de jaren 60 dronk men in New York Knickerbocker Beer Maar we kennen dus eveneens de knickerbocker als broek (en later de onderbroek). Dezelfde Irving beschreef namelijk nauwkeurig hoe de eerste Hollandse kolonisten waren gekleed, namelijk met een vest, jas en een ruim zittende pofbroek, die net over de knie kwam en op de kuit sloot. In de tijd van Irving droeg men deze broeken ook veel. Jongens droegen ze vaak, om ze te verwisselen voor een plus-four wanneer ze 17 jaar werden. En de broek werd ook veel gebruikt als sportkleding bij golf, wielrennen en klimmen. Maar de naam kreeg het dus naar aanleiding van Irving’s pseudoniem. Weer later verplaatste de naam zich naar de ruime onderbroeken van dames (ook van die pofbroekjes) en tegenwoordig mag zelfs de kleinste string zich een ‘knickers’ noemen. Mooi he? Maar hoe komen we van het ondergoed dan nu weer bij dat toetje terecht? Het meest waarschijnlijke is dat de Britse restaurantketen J. Lyons and Co. de naam gebruikte in hun ‘corner houses’ – dat waren winkels met delicatessen en bijhorende restaurants op de hoeken van enkele grote straten in Londen. Ze hadden in de jaren 20 een serie ’icecream sundaes’, welke waren vernoemd naar kledingstukken. Zo was er de ‘Plus Four’, de ‘Charlie Chaplin Waistcoat’ en dus ook de ‘Knickerbocker Glory’. Mogelijk was het ook een homage aan New York, het beste van New York, en als dat het woord ‘glory’ niet afdoende verklaart, weet ik wel een andere interpretatie. Elk kind zal bij het zien van zo'n toetje begrijpen wat er glorieus aan is. Want wat wil een kind nog meer van een ijsje? En dan nog iets als we toch bezig zijn: de Knickerbocker Glory is een typische ‘sundae’ – een ijscoupe met siroop en vruchten. Het woord spreek je uit als ‘Sunday’ en dat is ook precies waar het van afgeleid is, hoewel de precieze bron onduidelijk blijft. In deze Wikipedia link vind je enkele verklaringen, maar een leuke vind ik die van de plaats Evanston in Illinois, waar men een zogenaamde Blue Law uitvaardigde. Blue Laws zijn wetten die bepaalde handelingen op zondag verbieden, zoals werken of het openen van winkels. In 1890 had men in Evanston bepaald dat er op zondag geen frisdranken mochten worden gedronken en laat het in die tijd nou net populair zijn geweest om bolletjes ijs overgoten met frisdrank (‘soda’) te eten. Een uitbater verzon de Sunday Soda en liet daarbij de frisdrank weg, om zo de wet te omzeilen. Er kwam natuurlijk gelazer van om een ijsje te vernoemen naar de rustdag, en zodoende veranderde men de naam in sundae… Knickerbocker Glory Dit kan naar eigen inzicht, want geen enkele combinatie is fout, maar dit zijn de klassieke ingredienten van de bodem naar boven gezien: stukjes fruit naar keuze bolletjes vanilleijs een fruitcoulis zoals een frambozensaus, maar lemoncurd, chocoladesaus, advocaat of karamelsaus kan ook geleiblokjes ('jelly') - zie recept hieronder slagroom bovenop een kers erop en iets van de extra's: oublierolletje, gehakte nootjes, hagelslag, discodip, smarties, koekkruimels, honeycomb, etc “New Year’s Day Among the Ancient Knickerbockers” - NYPL Digital Collection; En dan nog een verhaal over de sinaasappel ‘jelly’, die niet speciaal genoeg was om het tot een apart blog te schoppen, en bovendien waren de kinderen er bij nader inzien toch niet zo weg van. We waren in september namelijk met de veerboot naar Newcastle gevaren onder de vlag ‘mini-cruise’. Dat betekent dat je op vrijdagmiddag aan boord gaat, op zaterdagochtend leg je aan in Newcastle waar je de dag kunt besteden. Aan het einde van de middag ga je dan weer aan boord en op zondagmorgen ben je terug in IJmuiden. Een kort tripje dus. We sliepen trouwens in een 5-persoonshut, waarbij de kinderen in een stapelbed van 3 hoog sliepen. Mijn grote tip met mooi weer en kinderen? Negeer de stad zelf en loop vanaf de boot direct naar het Percy Main metrostation en ga naar de kust (station Tynemouth). Het uitgestrekte strand met schelpjes en steentjes is heel fijn en het dorp Tynemouth heeft dat heerlijke belegen sfeertje van strand, zon, zout, kleine winkeltjes, fish&chips en ouderwets Brits snoep. De oude vesting/priorij op de hoek van de rivier is ook erg mooi. Tenslotte lonkte ook het zwembad op loopafstand van de boot, en dan vooral om de 10 glijbanen die buitenom lopen, maar daar zijn we niet binnen geweest. Enfin, ik wilde het reisje niet alleen graag doen om de kinderen de ervaring van de ferry te geven, maar ook voor het dinerbuffet. Ze vonden het de eerste avond inderdaad wat overdonderend en de jongste kwam bedremmeld terug met een bordje kale spaghetti van het kinderbuffet. Maar langzaam aan zagen ze het licht en zeker op de tweede avond vertrokken ze als een roedel uitgehongerde wolven, met vurig brandende ogen, richting de warme hoek. Ook het dessert-eiland was natuurlijk te mooi voor woorden: er stond een slagroomtaart met appelgroen glazuur voor 100 man, brownies, citroenmousse, koekjes, cheesecake en dus ook een grote, oranje ring van sinaasappelgelei, die rustig meetrilde op de cadans van het vibrerende schip. En in dat restaurant vonden ze die jelly dus helemaal het einde. Thuis hebben we hem nagemaakt, maar dan van vers sap en een suikerstroop waarin we sinaasappelschil hadden laten trekken. Als je een jelly goed wilt maken, dan is dit het wel, denk ik: Sinaasappel ‘jelly’ recept voor 4 tot 6 personen bron: Telegraph nb. Begin een dag van tevoren met de suikerstroop en houd ook rekening met een paar uur waarin de gelei op moet stijven in de koelkast 6 tot 8 sinaasappels (ligt aan de grootte) 125 gr kristalsuiker 1 citroen 9 blaadjes witte gelatine (van Dr. Oetker - pakje van 12 stuks) en een vorm waar zo’n 700 ml vloeistof in past of kleine individuele bakjes Haal met een dunschiller de schil van 1 gewassen sinaasappel, zonder de witte laag eronder. Verhit de suiker met 60 ml water tot het gesmolten is en doe de schillen erbij. Haal het van het vuur en laat dit afgedekt staan, het liefste een dag lang. Pers de sinaasappels uit om 600 ml sap te krijgen. Pers de citroen uit en voeg het sap toe. Zeef de suikersiroop en voeg deze toe aan het sap. Week de gelatineblaadjes in een kom koud water tot ze slap zijn. Verhit zo’n 75 ml water in een steelpannetje tot kokend, haal van het vuur en los de gelatine erin op (niet laten koken!) Giet het dan bij het sap en meng het goed door. Haal het hele mengsel nu nog eens door een fijne zeef om stukjes sinaasappel en onopgeloste gelei op te vangen en giet het daarna in een vorm. Laat het in de koelkast in een aantal uur opstijven. Om te gelei te storten kan je de vorm het beste even in warm water houden om de gelei los te maken. Draai het dan met behulp van een bord om. ¹ Andere varianten op de naam staan van 1682 tot 1707 genoteerd als: van Wy(y)e, van Wyekycback(e), Kinnekerbacker, Knickelbacker, Knickerbacker, Kinckerbacker, Nyckbacker, en Kynckbacker. Bronnen: Het boek “Cookies, Coleslaw, and Stoops: The Influence of Dutch on the North American Languages” door Nicoline van der Sijs http://www.foodsofengland.co.uk/knickerbockerglory.htm https://en.wikipedia.org/wiki/Harmen_Jansen_Knickerbocker

Terug van weggeweest: een kort tripje richting Zuid-Spanje, waar we mochten genieten van een luxe villa met verwarmd buiten zwembad, fitnessruimte, ... We hebben eens mogen proeven en nu terug naar de realiteit. Dit receptje is er nog eens eentje van Jamie Oliver uit zijn boek "15 minuten" of zoals bij mij "las comidas de Jamie en 15 minutos". Eerlijk toegeven, ik kook graag zonder tijdsdruk, dus heb ik er niet de timer naast gehouden. Het is zeker snel klaar, en smaakt verrukkelijk. Wat heb je nodig? De kip 8 onderste kippenbouten, zonder bot en zonder vel. 1 kl à 1 el Chinese 5 kruiden poeder (in het boek staat 1 el, ik zou zeggen naar smaak) 2 el zoete chilisaus 2 el sesamzaadjes arachideolie of andere plantaardige olie (Jamie gebruikt olijfolie, dat doe ik nooit als ik iets Oosters maak, ik hou de woorden van Sergio Herman hier in het achterhoofd!) Salade 200 gr rijstnoedels sesamolie 2 kropjes gem salade (little gem) of andere salade zoals ijsbergsla in stukjes als je dat wil een beetje watermeloen (heb ik weggelaten) een bosje radijsjes in stukjes een half bosje munt (heb ik ook niet gebruikt) een half bosje koriander Dressing 2 el sojasaus 1 el vissaus 1/2 rood pepertje 1 stuk verse gember (1 à 2 cm) lenteuitjes 2 limoenen 1 knoflook teen Wat moet je doen? Maak de rijstnoedels klaar zoals op de verpakking staat vermeld. Kruid dan de kip : leg hiervoor de kip op een stukje bakpapier en kruid de kip met een beetje zout en peper en de Chinese 5 kruiden mix. Plooi het papier en klop de kip een beetje platter (bijvoorbeeld met een deegrol) Verwarm in een pan een beetje arachideolie en bak de kip aan. Ga intussen verder met het maken van de salade: doe hiervoor de noedels in een grote kom, en meng met een beetje sesamolie. (Jamie bakt nog een gedeelte van de noedels apart) Doe de gems of ijsbergsalade erbij samen met de radijsjes en de korianderblaadjes (en munt) Maak ook de dressing: Mix de koriandersteeltjes samen met de sojasaus, vissaus, percepties, gember, knoflook, lenteui, sesamolie en naar smaak limoensap tot een homogeen mengsel. Intussen is de kip gaar: doe het overtollig vet uit de pan en zet de kip terug op het vuur. Voeg de zoete chilisaus erbij en de sesamzaadjes. Werk alles af: doe de dressing bij de salade en meng alles goed. Serveer de kip samen met de lekker salade. Als decoratie kan je op de kip nog wat korianderblaadjes doen. mi

De tag die niet mag ontbreken op een foodblog. Pauline van Uit Pauline’s Keuken bedacht hem, talloze bloggers namen hem al over. En omdat tags ongeveer even leuk zijn om te lezen als om in te vullen, raap ook ik het stokje even op. 1. Wat is je favoriete ontbijt? We beginnen makkelijk: havermout ! Koud, dus onder de vorm van ‘overnight oats’, vind ik ze altijd nog iets lekkerder dan warm. Momenteel eet ik ze het liefst met yoghurt, kokosmelk, lijnzaad, rauwe cacaonibs en dadels. Mmm! 2. Hoe drink je je koffie? Met twee zoetjes en redelijk wat sojamelk. 3. Wat zit er op je lievelingsbroodje? Moeilijk! Als ik al eens een broodje eet, neem ik steeds iets anders. Ik maak er altijd een erezaak van om zoveel mogelijk af te wisselen. Wat ik heel lekker vind op een broodje is gepluisde of gegrilde kip en iets tapenade-achtig in plaats van gewone sausjes. En met halfzongedroogde tomaatjes maak je me ook altijd blij! 4. Soep of salade? Soep. Zomer of winter. Klik om naar het recept te gaan! 5. Wat is je favoriete kookboek? Dit is voor mij echt als kiezen tussen kindjes. Waarschijnlijk zou ik uiteindelijk voor Gino’s Pasta gaan… Maar shh tegen m’n andere boeken, hé! 6. Nooit meer zoet of nooit meer hartig? Qua snacks ben ik sowieso veel meer voor zoet dan voor hartig. Van chips en nootjes blijf ik zonder problemen af, maar bij de gedachte aan nooit meer chocola, ga ik huilen. Langs de andere kant zijn alle gewone maaltijden natuurlijk ook hartig. In die zin zou ik dan – ik kan niet geloven dat ik dit zeg – gaan voor nooit meer zoet. Anders blijft er gewoon amper nog iets over wat je kan eten. 7. Welke keuken (land) is je favoriet? De Italiaanse keuken. Pasta, pasta, pasta! Klik om naar het recept te gaan! 8. Wat is je favo foodfilm? Als Chocolat geldt als foodfilm, moet ik alleen al omwille van Johnny Depp voor die film gaan. 9. Wat is je meest ultieme guilty pleasure ? Chocolate-covered anything! 10. Wie is je grootste inspiratiebron op vlak van koken? Als Belg kan ik natuurlijk niet anders dan Jeroen Meus zeggen. Zijn inspiratie waar geen einde aan komt, zijn natuurlijke stijl van koken waardoor je geen enkele andere tv-kok meer kan zien zonder in lachen uit te barsten… Het enige waar ik soms van gruwel, zijn de hoeveelheden boter die hij gebruikt. Quasi elke aflevering breekt hij een nieuw pakje aan, terwijl ik maar om de paar weken (misschien zelfs maanden) boter op het boodschappenlijstje hoef te schrijven. 11. Thuis koken of uit eten gaan? Ik geniet van beide, maar in een situatie van ‘het-een-of-het-ander-voor-altijd’ zou ik absoluut gaan voor thuis koken. Alleen al omdat ik anders om de paar weken grotere kleren zou moeten kopen, waar ik dan bovendien geen geld voor zou hebben aangezien ik dagelijks zou uitgeven aan eten wat ik anders in een week zou uitgeven. 12. High-end of low-profile? Low-profile. 13. Wat is je lievelingsrestaurant? Wij gaan niet zo vaak uit eten dat ik echt van een lievelingsrestaurant kan spreken. Hoewel ik het meest van de Italiaanse keuken houd, zou ik nooit een Italiaans restaurant als mijn favoriet bestempelen. Pasta kan ik net zo goed (en vaak zelfs beter, echt!) zelf maken. Als ik zou mogen kiezen waar we vanavond uit eten gaan, zou ik voor een sushirestaurant gaan. Of eigenlijk nog liever zou ik me later verrassen door een restaurant met een keuken die ik niet zo goed ken, zoals Thais. 14. Boodschappen doe ik bij… De Colruyt en af en toe de Aldi. 15. Het lekkerste dat ik ooit heb gegeten, is… Deze dingen , bij Sergio Herman in Oud Sluis . 16. Wat is je favoriete cocktail? Eender wat met amaretto. 17. Koffie met George (Clooney) of Heston (Blumenthal)? George. What else? 18. Wat mag niet ontbreken in jouw keuken? Een keukenweegschaal. Ik gebruik ze elke dag om m’n havermout af te wegen, en ook pasta, rijst en andere graanproducten weeg ik altijd af! Ik geloof heilig dat hoeveel je eet nog belangrijker is dan dan wàt je eet om op gewicht te blijven. 19. Mijn favoriete snack is… Pure chocola Hoe meer cacao, hoe beter. 20. Wat zit er op jouw pizza? Hier geldt weer hetzelfde als bij de broodjes: als ik het eens eet, wissel ik graag zoveel mogelijk af. Ik heb eigenlijk echt geen favoriete pizza-combinatie omdat ik het sowieso amper eet. 21. Wat lust je echt niet? Kaas, ananas en maïs uit blik. 22. Mijn favoriete foodblog is… Ik ga graag lezen op ohmyfoodness.nl . 23. Het gekste dat ik ooit heb gegeten, is… Hoewel ik dat zelf niet zó vreemd vind, is het gekste wat ik heb gegeten volgens mij slakken (als in escargots en karakollen). 24. Wat staat er op je food bucket list ? Ik wil vooral heel veel Chinese gerechten zelf leren maken: babi pangang, dan dan noodles, kung pao kip… En ik moet ook dríngend eens verse pasta maken! 25. Ik kan niet leven zonder… ‘Niet leven zonder’ is wel heel dramatisch uitgedrukt, maar mijn lievelingseten blijft spaghetti! Wil je hem ook invullen? Vangen, dat stokje! 1. Wat is je favoriete ontbijt? 2. Hoe drink je je koffie? 3. Wat zit er op je lievelingsbroodje? 4. Soep of salade? 5. Wat is je favoriete kookboek? 6. Nooit meer zoet of nooit meer hartig? 7. Welke keuken (land) is je favoriet? 8. Wat is je favoriete foodfilm? 9. Wat is je meest ultieme guilty pleasure ? 10. Wie is je grootste inspiratiebron op vlak van koken? 11. Thuis koken of uit eten gaan? 12. High-end of low-profile? 13. Wat is je lievelingsrestaurant? 14. Boodschappen doe ik bij… 15. Het lekkerste dat ik ooit heb gegeten, is… 16. Wat is je favoriete cocktail? 17. Koffie met George (Clooney) of Heston (Blumenthal)? 18. Wat mag niet ontbreken in jouw keuken? 19. Mijn favoriete snack is… 20. Wat zit er op jouw pizza? 21. Wat lust je echt niet? 22. Mijn favoriete foodblog is… 23. Het gekste dat ik ooit heb gegeten, is… 24. Wat staat er op je food bucket list ? 25. Ik kan niet leven zonder… Delen Link ophalen Facebook Twitter Pinterest Google+ E-mail Andere apps Labels #25foodvragentag 25 foodvragen tag